คือที่โรงเรียนหลานผมเขากำลังสอนเรื่องการแสดงออกอารมณ์ทางศิลปะ

ครูเขาก็ให้การบ้านไปหารูปมา เป็นรูปที่ "สื่อความหมายได้เจ็บปวดรวดร้าวที่สุด"

 

สายๆวันนี้มีโทรศัพท์ดังขึ้นมาที่เครื่องผม ผมต้องลางานครึ่งวันเนื่องจากครูที่โรงเรียนหลานผมได้เชิญ

ผู้ปกครองและพี่ชายผมก็ไม่ว่าง ผมเลยต้องเป็นหนังหน้าไฟ คิดในใจมันไปตบกบาลใครเล่นอีกหรือเปล่า

หรือเพื่อนทั้งห้องหมั่นใส้ลุมกระทืบคนละตีน 2 ตีน 

 

พอไปถึงครูเขาก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับการบ้านว่าให้นักเรียนไฟหารูปมาจากไหนก็ได้ ที่สื่อถึงความเจ็บปวด

ผมก็อืมๆ ครับแล้วแบบ ยังไงต่อครับ ครูก็แจ้งว่าหลานผมอาจจะมีความคิดหมกมุ่นอยู่กับกามอารมณ์นะ

ให้ดูแลสอดส่องบ้าง  ผมก็งง ทำไมครูคิดแบบนั้นครับ

 

ครูเขาก็เอารูปที่หลานผมหาจาก internet มาให้ดู (นี่คือรูปใรครื่องที่หลานผม copy ไว้ก่อน print)

 

 

 

 

พอผมได้เห็นสีหน้าแรกที่ผมทำคือ หน้าเหยเกย์มาก...แบบว่า มันต้องเจ็บสัดๆแน่ๆ แน่นอนมากๆด้วย

ผมก็ย้อนถามโจทย์ที่ครูให้ไปอีกทีก็ได้ความเดิม ผมก็เงียบพร้อมรับปากครู(แต่ในใจเห็นด้วยกับหลานว่ามันเจ็บจริง)

 

ขอพาหลานลากลับก่อน พามันไปกินข้าว กินติม พร้อมกับคิดไปด้วยว่า เอ....เรื่องนี้หลานผมผิดจริงๆนะเหรอ

แต่ทำไมผมกลับคิดเหมือนหลายผมว่ารูปนี้มันแสดงออกถึงความเจ็บปวดมากจริงๆ 

หรือครูเขาไม่มีปิกาจู้เลยไม่เคยได้รับความเจ็บปวดที่แท้จริงอันนี้

 

แล้วเพื่อนๆคิดว่ายังไงครับ