ฮัดเช้ย! เวลาที่เราจาม เป็นเพราะมีคนคิดถึง หรือเพราะอากาศเปลี่ยนกันแน่นะ ?
ปลายฤดูหนาว... หลังเรียนจบ ม. 3 ป้อม
ตัดสินใจสอบเข้าเรียนต่อที่ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
โรงเรียนที่สอนดนตรีเป็นวิชาชีพตั้งแต่ชั้น ม.ปลาย ...เพราะความรัก...
แต่ไม่ใช่เพราะรักดนตรีหรอก มันรักผู้หญิงต่างหาก
|
|
|
เธอชื่อ ดาว ...สวย เรียบร้อย เรียนเก่ง
เป็นที่หมายปองของหนุ่ม ๆ ทั้งโรงเรียน รวมถึงไอ้ป้อมด้วย
มันได้แต่แอบมองเธอห่างๆ มาตลอด 3 ปี
พอรู้ว่าดาวมาสอบเข้าที่นี่ก็เลยตามมา
ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักโรงเรียนนี้มาก่อนด้วยซ้ำ
แล้วป้อมก็สอบติด! ด้วยพรสวรรค์การตีกลองระดับอัจฉริยะที่พระเจ้าประทานมาให้ ทดแทนความไม่เอาไหนในเรื่องอื่นๆของมัน |
|
|
แต่เรื่องเริ่มวุ่นวายเอาตรงที่พ่อกับแม่ดันเข้าใจผิด
ว่าลูกชายสอบติด “เตรียมหมอ”???
ป้อมก็เลยต้องปิดเรื่องโรงเรียนเป็นความลับไปพร้อมๆกับเรียนรู้โลกใบใหม่ที่แสนสนุก
เพราะที่นี่เน้นหนักเรื่องดนตรีที่มันถนัดล้วนๆถึง 70%
ส่วนที่เหลือถึงจะเป็นวิชาสามัญจำพวกเลข วิทย์ อังกฤษ ภาษาไทย ฯลฯ
ที่เคยเป็นยาขมมาก่อน
แล้วจู่ๆไอ้ป้อมก็ดันทิ้งพรสวรรค์ด้านการตีกลองชุดไปสมัครเข้าวงออเคสตรา
เพื่อหาทางใกล้ชิดกับดาวที่เป็นนักไวโอลินมือหนึ่งอยู่ในนั้น
...แม้นานๆทีถึงจะได้ตีกลองทิมปะนีสักแปะ
แต่แค่นี้ก็มีความสุขแล้วกับการได้อยู่ใกล้ผู้หญิงที่ตัวเองแอบรักเข้าไปอีกนิด
|
|
|
แต่ผ่านฤดูฝนเข้าไปแล้ว
ความสัมพันธ์กับดาวก็ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหน
ในขณะที่ความเอาจริงเอาจังของ อ้อม เพื่อนซี้ที่นั่งตีฉาบอยู่ข้างๆ
กลับทำให้ป้อมเริ่มสนใจดนตรีคลาสสิกขึ้นมาทีละนิด เธอคนนี้น่ะ
สอบเข้ามาด้วยคะแนนทฤษฎีที่เป็นอันดับหนึ่ง
แต่ฝีมือเล่นดนตรีกลับไม่เอาไหน
จนอาจารย์ต้องเลื่อนให้มานั่งตีฉาบอยู่ข้างๆไอ้ป้อม
แล้ววันหนึ่ง
ดาวก็หล่นจากฟ้ามาชวนให้ป้อมสอบชิงทุนไปเรียนต่อเมืองนอกด้วยกัน
นั่นแปลว่าป้อมต้องกลับไปฟื้นฟูพรสวรรค์ด้านดนตรีสากลของตัวเองขึ้นมาใหม่
เมื่อฤดูหนาวเวียนกลับมาอีกครั้ง
ในขณะที่เรื่องโรงเรียนก็ยังเป็นความลับกับที่บ้าน
และถึงเวลาที่ป้อมต้องตัดสินใจ ...ระหว่างดาวกับอ้อม
...ระหว่างดนตรีสากลกับดนตรีคลาสสิก ไอ้ป้อมที่เคยใช้หัวใจเลือกทางเดินให้ชีวิตตัวเองมาตลอด ชักเริ่มมีปัญหา ...เพราะไม่แน่ใจหัวใจตัวเองจะเปลี่ยนแปลงเหมือนอากาศหรือเปล่า? |
|
|
|
