บอสใหญ่ค่ายบรอดคาซท์ฯน้อมรับทุกคำติชม ด้านเจ้าของบทประพันธ์ยอมรับ บท “เรยา” แรงเพราะได้รับการดัดแปลงจากคนเขียนบท ขณะที่รองโฆษกวธ.เตือนผู้ปกครองต้องเท่าทัน...

 

หลังจากกลายเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ทันทีที่ไทยรัฐออนไลน์เปิดประเด็นกรณีความรุนแรงของละครเรื่องดอกส้มสีทอง ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ที่มีหลายฝ่ายออกมาวิพากษ์วิจารณ์มากมาย ไปทั่วทุกวงการ

ล่าสุด หน่อง-อรุโณชา ภาณุพันธุ์ ผู้จัดค่ายบรอดคาซท์ฯกล่าวถึงกระแสวิพากษ์วิจารณ์ละครเรื่องดอกส้มสีทองที่กำลังออกอากาศทางช่อง 3 กรณีมีฉากล่อแหลม ด่าทอบุพการี และยุให้คนไปเป็นเมียน้อย โดยเฉพาะตัวละครเด่นชื่อ “เรยา” (ชมพู่- อารยา เอ ฮาร์เก็ต) ว่าน้อมรับทุกคำติชม

“แต่สิ่งที่เราอยากจะอธิบายก็คือ ที่เราเลือกภาคสองมาทำเพราะมีอะไรซ่อนไว้ในความเป็นครอบครัวและสะท้อนสังคม เพราะฉะนั้นเรื่องอาจจะแรงก็ปรึกษากันตั้งแต่แรกว่าจะสอดแทรกเรื่องคำสอนและมุมมองชีวิต ว่าชีวิตของตัวละครมันเหมือนเป็นบทเรียนที่สอนชีวิตคนได้ ถามว่าหวั่นไหวไหมที่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์โดยเฉพาะจากคุณ ระเบียบรัตน์ พงษ์พานิชที่ออกมาบอกว่าละครยุให้คนเป็นเมียน้อยนั้น ตนเชื่อว่าอยู่ที่มุมมอง เรามองว่าเรยามันเป็นเรื่องราวสะท้อนสังคม มันเป็นภาพที่สอนใจสังคมให้เห็นว่าถ้าทำอย่างเรยาผลที่เกิดขึ้นก็จะมีแต่ความทุกข์ ทั้งการที่เขาด่าแม่ทำร้ายแม่ หรือแม่ที่เลี้ยงลูกแบบเอาใจลูกมากไปทำให้ผลที่เกิดขึ้นเป็นอย่างนี้ ซึ่งครอบครัวสามารถหยิบยกมาสอนลูกได้ว่าควรทำตัวอย่างไร ดังนั้นจึงไม่หวั่นไหวเพราะว่าเรามีเจตนาที่ดี และผู้เขียนมีเหตุมีผลของการสะท้องภาพสังคมออกมา มีคำสอนออกมาให้คนจำ”

ผู้จัดชื่อดังแห่งค่ายบรอดคาซท์ฯ ยังฝากย้ำขอบคุณไปยังทุกเสียงติชมด้วยว่า ในฐานะที่เป็นผู้ผลิตเรามีเจตนาที่ดีและตั้งใจแต่ต้นว่าจะมีคำสอนสอดแทรกในตัวละคร เป็นบทสรุปของแต่ละคน ถ้าเราใช้ชีวิตของตัวละครทุกตัวที่เกิดขึ้นเป็นบทเรียนเราจะรู้สึกว่าไม่น่าจะทำอย่างนั้น เช่นคนที่มีเมียน้อย จะเห็นผลที่เกิดขึ้น เพราะละครสะท้อนทุกมุมให้เกิดความสะเทือนใจ และจุดจบเรยาก็ไม่มีความสุขและมีแต่ทุกข์

“ส่วนคนที่ห่วงเรื่องความรุนแรงของตัวละคร เราอยากจะบอกว่าสิ่งที่ดีใจที่สุดก็คือมีอาจารย์นำละครเรื่องนี้ไปสอนนักศึกษา หลายๆคนที่เห็นเรยาทำกับแม่ก็รู้ว่ามันไม่ถูก แม่เองก็ได้นำเรื่องราวไปสอนลูก คำพูดของตัวละครนั้นมีประโยชน์ ให้นำสิ่งที่ดีของละครในแง่มุมที่สร้างสรรค์ ว่ามันเป็นประโยชน์ที่เกิดขึ้นต่อสังคม และน้อมรับทุกคำติชมเพราะเรามีเจตนาดีในการสร้างละครขึ้นมา ซึ่งอยากให้ดูจนจบเพราะว่าคนไม่ดีอย่างเรยา จะมีจุดจบไม่ดีแน่นอน”

ขณะที่ นาย สุรบถ หลีกภัย รองโฆษกกระทรวงวัฒนธรรม แสดงความคิดเห็นผ่านไทยรัฐออนไลน์ด้วยว่า ละครที่ดีต้องมีครบทุกอรรถรสเพียงแต่ถ้าเกิดมองว่าละครเรื่องนี้มันล่อแหลม หรือมองว่าไม่ดีต่อสังคมนั้น ในฐานะที่ทำงานกับคนรุ่นใหม่คิดว่าปัจจุบันคนมีวิจารณญาณมากขึ้น แต่ก็ยอมรับว่าถ้าเป็นเด็กที่ยังไม่มีวุฒิภาวะละครเรื่องนี้ผู้ปกครองควรดูแลอย่างใกล้ชิด

“ส่วนตัวไม่เห็นด้วยกับการที่จะมาคอยแบนละครเพราะมันมีฉากไม่ดีเนื้อหาไม่ดี เพราะรู้สึกว่าทุกอย่างมันมีสิ่งที่เรียกว่าอารมณ์ของมัน เป็นกลิ่นอายของนิยาย ถึงจะเป็นผลงานที่ดี เพียงแต่ว่าเราจะต้องมีการแนะนำที่ดี ไปๆมาๆถ้าละครมันสนุกก็ถือว่าเป็นเรื่องดีเพราะครอบครัวจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน เพราะปัญหาเยาวชนตอนนี้คือไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับครอบครัว แต่ถ้ามีละครสักเรื่องหนึ่งที่เขาดูกันได้ทั้งครอบครัวก็มองว่าน่าจะเป็นประโยชน์ เพียงแต่ผู้ปกครองต้องให้คำแนะนำที่ดี ไม่ใช่ว่าดูกันสนุกแล้วให้คำแนะนำลูกไปในด้านที่ไม่ดี”

เมื่อถามถึงกรณีที่ นางระเบียบรัตน์ พงษ์พานิช ออกมาบอกติติงว่ามีเนื้อหายั่วยุผิดศีลธรรมเพราะเน้นเรื่องเป็นเมียน้อย รองโฆษก วธ.บอกว่า

“เป็นเรื่องดี แต่ตนไม่อยากจะให้จำกัดเด็กกันเยอะเกินไป บางคนเลี้ยงลูกไม่ให้ไปถูกจุดที่เป็นด้านมืดของสังคมเลยทำให้บางครั้งเราต้องเรียนรู้ว่าเด็กยิ่งโตเขายิ่งห่างเราไปเรื่อยๆ ถ้าเกิดเขาไปเจอในสิ่งที่ผู้ปกครองไม่เคยให้แตะต้องมันก็จะกลับกลายเป็นว่าเขาไม่รู้ว่าถูกหรือผิด การที่มันมีอะไรแบบนี้ออกมาทำให้เห็นด้านที่ไม่ดีแล้วได้แชร์ความคิดกันในครอบครัวว่ามันไม่ถูก และเด็กจะได้คิดว่าตัวอย่างในละครมันเป็นเรื่องที่แย่ แต่ก็ดีแล้วที่ผู้ใหญ่เตือนเพราะว่าเราจะได้เห็นจุดอ่อนและนำไปปรับปรุง”

ด้านนางถ่ายเถา สุจริตกุล เจ้าของบทประพันธ์ดอกส้มสีทอง กล่าวถึงประเด็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์ละครเรื่องนี้ว่า จุดประสงค์ที่เขียนเรื่องดอกส้มสีทองขึ้นตนไม่ได้ยึดถืออาชีพเป็นนักประพันธ์ โดยเริ่มต้นเขียนเวลาว่างที่แปลหนังสือ หลังจากมงกุฎดอกส้มออกอากาศไปสักพักหนึ่งจึงเขียนดอกส้มสีทองขึ้นโดยสร้างตัวละครขึ้นใหม่มาจากจินตนาการของดิฉันคนเดียวไม่ได้อ้างอิงใครทั้งสิ้น

“จริงๆ ในเรื่องนี้มีการซ่อนอะไรไว้เยอะมาก ถ้าอ่านจากหนังสือก็จะทราบ ในเรื่องนี้ก็มีตัวดีและตัวไม่ดี ตัวไม่ดีนั้นก็เขียนให้เขามีส่วนดีบ้างซึ่งเป็นปรัชญาที่เป็นเรื่องจริงในชีวิต การที่ใครก็ตามที่ทำสิ่งต่างๆที่ไม่ดีในชีวิตเขาต้องมีเหตุผลของตัวเองเสมอว่าทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น อันนี้เป็นหลักจิตวิทยามนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนางเอกเราแต่งด้วยความที่เป็นคนครึ่งๆกลางๆในสังคม หรือการที่พ่อแม่ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร เมื่อไปอยู่ในบ้านที่ยิ่งใหญ่ความทะเยอทะยานต้องเกิดขึ้นอย่างแรงกล้า จึงทำทุกอย่างเพื่อที่จะถีบตัวเองไป และคนที่เกิดมาครึ่งๆกลางแบบนี้ส่วนใหญ่มักจะประสบความสำเร็จเพราะมีแรงบันดาลใจสูง อย่างเรยาก็เช่นเดียวกัน แต่ขอให้มั่นใจว่าเรื่องดอกส้มสีทองมีความเป็นไปของทุกตัวเพราะมีเหตุผลให้ทุกคน”

เมื่อถามว่าบทนำของตัวละครที่ชื่อ “เรยา” แรงไปไหม 

“ในเรื่องก็ร้าย แต่ไม่ถึงขนาดใช้แม่ขนาดนั้นมันเป็นการแต่งเติมขึ้นจากบทเดิมบทโทรทัศน์ที่ปรับปรุงให้แรงและก็โลดโผนยิ่งขึ้น เรยาค่อนข้างที่จะเหลวไหลเพราะแม่ตามใจ ก็เลยเหลิงใส่แม่แต่ไม่ถึงกับใช้แม่ทั้งหมด เช่นการโยนรองเท้าให้แม่เก็บก็รู้สึกว่ามากไปนิดหนึ่ง หรืออย่างฉากที่ให้แม่ไปต้มน้ำร้อน แล้วตะโกนว่าแม่ที่มีคนพูดถึงนั้น ในสิ่งที่เราเขียนไม่ได้มีฉากนั้นที่น้ำร้อนไปลวกมือแม่ ซึ่งคนเขียนกับคนที่แต่งบทนี้เป็นคนละคน คำพูดบางคำในละครก็เอามาจากหนังสือที่เราเขียนซึ่งใช้ความคิดหนักมากเพราะไม่ได้ยึดอาชีพนักเขียนเป็นหลัก แต่การปรับเป็นบทละครสำหรับเราก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร”

ซักว่ารู้สึกอย่างไรกับคนในสังคมมากมาย โดยเฉพาะกระแสวิพากษ์วิจารณ์ในโลกโซเชียลมีเดียมีการติงเรื่องพฤติกรรมและคำพูดของตัวละครกันมากมาย ถ่ายเถา มองว่า เป็นเรื่องตลกดี แต่มันก็ทำให้ตนรู้สึกปลื้มใจมาก เพราะนั่นเท่ากับว่าคนดูอิน

“เสียงตอบรับในแง่ลบ จากที่ดูคนคิดว่าไม่เห็นว่ามีอะไร แต่มีบางคนที่คิดทำตัวเป็นเรยา ก็มีคนเอาคำนี้มาพูดเล่นกันว่า อย่าเรยาแต่จริงๆ ตามความหมายของเราเรยาไม่มีคำำแปล ทีใช่้ชื่อนี้ก็ไม่มีอะไรมากคือแม่เขาชื่อลำยองพอมีลูกก็ให้ชื่อเรยาแล้วกัน อาจจะเพราะพ่อเขาเป็นแขก อาจจะเป็นรายา ราชา แต่สรุปเป็นเรยาละกัน”

สุดท้ายนักเขียนบทคนเก่ง กล่าวถึงแก่นแท้ของละครเรื่องนี้ว่า สื่อว่าคนที่ดีมันต้องมีจุดบอดจุดที่ไม่ดี คนที่เลวแสนเลวก็ต้องมีจุดดีมีเหตุผลของเขาการที่ตัดสินใจมันต้องดูทั้งสองแง่ อีกประการหนึ่งการดำเนินชีวิตเราต้องใคร่ครวญให้ดีว่าจะทำอะไร

"สิ่งที่เราอยากจะฝากไปถึงคนดูก็คือหากเป็นผู้ชายนะ ตอนนี้อาจจะไม่อยากมีบ้านเล็กบ้านน้อย เพราะเหมือนเป็นการฆ่าคน ถ้าคนที่เป็นน้อยและคนที่เป็นหลวงก็ฆ่าเหมือนกัน การที่ผู้ชายสำคัญผิดคิดว่าชีวิตแบบนี้เป็นสุดยอดของความสุขถือว่าคิดผิด และทำให้ผู้หญิงอับปัญญารู้ว่าน้ำใต้ศอกคือน้ำทิ้ง”  เจ้าของบทประพันธ์ที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์กล่าวสรุป

ข่าวจาก ไทยรัฐ

http://www.thairath.co.th/content/life/167278