| • มนุษยศาสตร์ประกาศธรรม |
|
โพสต์โดย ฟ้า , วันที่ 05 ส.ค. 54 เวลา 23:53:15 IP: Hide ip |
กด like เพื่อติดตามข่าวสารดีๆ
จาก cmprice.com
VVVVVV
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
มนุษยศาสตร์ประกาศธรรม
ได้อ่านบทกวีสอนชีวิต ในหนังสือ พุทธศาสตร์ปริทัศน์
ซึ่งแต่งโดย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ นภาจรี นำเบญจพล
เห็นว่าบทที่นำมาฝากนี้มีความไพเราะ และ มีความหมายดี
พ่อพระในดวงใจ
พี่เป็นพระไม่ต้องใส่จีวรพระ
พี่ลดละกามกิเลสมีเหตุผล
พี่มีศีลไม่ต้องถือ..ด้วยมือตน
พี่มีมนต์ไม่ต้องสวด..อวดใคร ใคร
“ศีล-สมาธิ-ปัญญา อยู่ในหัวใจพี่”
คุณความดี ที่แท้จริงนั้นยิ่งใหญ่
คนรอบข้าง กล่าวถืง ซึ้งความนัย
เลื่องลือไปทุกที่ “คนดีจริง”
พี่จึงเป็นพ่อพระในดวงใจ
สถิตย์ใน มโน สำนึกล้ำลึกยิ่ง
ใครใกล้ชิด สนิทแนบได้แอบอิง
ประดุจมิ่งขวัญอยู่มิรู้คลาย
เก็บดวงดาว ทุกราวฟ้ามา ฝากพี่
เก็บดอกไม้ทุกทุกสีมาร้อยสาย
มาลัยดาว-ดอกไม้ขวัญพรรณราย
ส่งถึงปลายทางแสง คือ “แก่งคอย”
นภาจรี
“เพียงความเคลื่อนไหว”
เพียงเคลื่อนกาย ย้ายร่าง ไม่วางท่า
เพียงลมพา พัดใจ ได้แย้มสรวล
เพียงพบพาน ผ่านใจ ไม่เรรวน
เพียงคำชวน รับตอบ ก็ขอบคุณ
เพียงถ้อยคำสนทนามีค่านัก
เพียงถาม-ทัก ละมุนละไม ใจอบอุ่น
เพียงรอยยิ้ม แววตา เกื้อการุณย์
เป็นต้นทุน ดุนเพิ่ม ไว้เติมใจ
เพียงได้เติม ไมตรีจิต แม้นิดหนึ่ง
ดวงใจซึ่ง...โรยรา กล้าเคลื่อนไหว
เริ่มรู้จัก ถักทอ ก่อสายใย
ขอสิทธิ์ได้ พบในฝัน เท่านั้นพอ
นภาจรี
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
|
|
แจ้งลบกระทู้นี้
อ่าน 5139 |
|
| แสดงความคิดเห็น |
โดย ฟ้า
IP: Hide ip
, วันที่ 05 ส.ค. 54
เวลา 23:53:15
|
