กด like เพื่อติดตามข่าวสารดีๆ
จาก cmprice.com
VVVVVV
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
บทความและภาพโดย @พ.ต.อ.อนุ เนินหาด 38
ตลาดเมืองลำพูนเดิมตั้งอยู่หน้าคุ้มเจ้าหลวงลำพูน ต่อมาสภาพคับแคบไม่เพียงพอต่อความต้องการของลูกค้าที่มาจับจ่ายจึงมีการขยายตลาดไปยังด้านทิศตะวันตกซึ่งเคยเป็นสวนและหนองน้ำของเจ้าหลวงลำพูน
เริ่มเมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๕๒๐ มีการตั้งชื่อตลาดแห่งนี้ว่า “ตลาดหนองดอก”
ตลาดหนองดอกในอดีตเคยเป็น “คุ้มสวนดอก” เป็นสวนดอกไม้และอุทยานพักผ่อนส่วนตัวของเจ้าจักรคำขจรศักดิ์ เจ้าผู้ครองนครลำพูนองค์ที่ ๑๐ คราวใดที่เจ้าจักรคำขจรศักดิ์ต้องการพักผ่อนเป็นการส่วนตัวก็จะมาพักที่คุ้มสวนดอกแห่งนี้
คุ้มสวนดอกมีเนื้อที่ประมาณ ๔ ไร่ ภายในบริเวณร่มรื่นด้วยไม้ยืนต้นหลายชนิดทั้งไม้ผลและไม้ดอก ในพื้นที่มีสระน้ำขนาดใหญ่ที่ปลูกดอกบัวหลายชนิด ใกล้สระสร้างคุ้มที่เป็นเรือนไม้ชั้นเดียวหลังใหญ่เป็นเรือนพักผ่อนของเจ้าจักรคำขจรศักดิ์ ว่ากันว่าเรือนแห่งนี้ใช้เป็นที่หลับนอนกับสตรีที่พึงพอใจ นอกจากนี้มีเรือนไม้หลังเล็กสำหรับเป็นที่พักอาศัยของผู้ดูแลคุ้มสวนดอก
หลังจากเจ้าจักรคำขจรศักดิ์พิราลัยลง คุ้มสวนดอกไม่ได้รับการดูแลเหมือนที่ควร ทายาทได้ขายให้ทางเทศบาลเมืองลำพูน ต่อมาได้สร้างเป็นตลาดใช้ชื่อว่า “ตลาดหนองดอก” และพื้นที่ด้านทิศใต้ใช้เป็นที่ประดิษฐานอนุสาวรีย์พระนางเจ้าจามเทวีและสร้างตลาดโต้รุ่ง(บทความเรื่องคุ้มสวนดอก,เรื่องเล่าจากคุ้มเจ้าหญิงแขกแก้ว ณ ลำพูน,วรเทวี (ณ ลำพูน) ชลวณิช,๒๕๕๖)
ในระยะแรกเทศบาลเมืองลำพูนสร้างเป็นสวนสาธารณะใช้เป็นที่พักผ่อนของชาวเมืองลำพูนมีการสร้างสนามเด็กเล่นและสระว่ายน้ำสำหรับเด็ก กลางคืนมักมีพ่อค้าจากบ้านหนองตองเขตอำเภอหางดงนำแตงโมมาวางขายโดยจ้างสาวหน้าตาดีมาทำหน้าที่ขายทำให้มีคนหนุ่มมาแวะเวียนพูดคุยเชิงหนุ่มสาว ต่อมาจึงเริ่มสร้างเป็นตลาดขึ้น(นางลักขณา เตชะพันธุ์,สัมภาษณ์)
ต่อมาทางเทศบาลเมืองลำพูนได้สร้างเป็นตลาดสด บริเวณโดยรอบให้นักธุรกิจมาลงทุนสร้างอาคารพาณิชย์ ผู้ที่มาลงทุนคือ นายศักดิ์ ด่านไพบูลย์
ผู้ที่โยกย้ายมาค้าขายที่ตลาดหนองดอกเป็นครอบครัวแรกๆ ครอบครัวหนึ่ง คือ แม่นันทา สัมมาสกุล(เดิมแซ่โง้ว) เดิมเป็นชาวอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรีโยกย้ายมาค้าขายอยู่ที่ตลาดหนองดอกลำพูนเมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๖ ยุคที่เริ่มมีการตั้งตลาดหนองดอกลำพูน โดยทราบจากการประชาสัมพันธ์ในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐว่าตลาดหนองดอกลำพูนเปิดให้เซ้งอาคารพาณิชย์เพื่อค้าขาย จึงมาเซ้งค้าขายเรื่อยมาตั้งชื่อร้านว่า “ร้านนันทภัณฑ์” ตั้งอยู่ด้านทิศใต้ของตลาดหนองดอก
แม่นันทา สัมมาสกุลเสียชีวิตเมื่อ ๖ ปีที่แล้ว(ประมาณ พ.ศ.๒๕๕๘) ปัจจุบันบุตรหญิง ๒ คนรับช่วงค้าขายต่อมา พี่สาวคนโตชื่อ จรัญยา สัมมาสกุล ชาวตลาดหนองดอกเรียกกันว่า “ครูจรัญยา” เนื่องจากเคยรับราชการครูมาก่อน
ครูจรัญยาเล่าว่ารับราชการเป็นครูที่โรงเรียนบ้านสวนจันทร์อนุสรณ์ ในอำเภอเมืองชลบุรี ต่อมาเมื่อแม่นันทามาค้าขายที่ตลาดหนองดอกลำพูน จึงได้ลาออกและมาอยู่เป็นเพื่อนช่วยค้าขายกับน้องสาวอีกคนหนึ่ง และสืบทอดการค้าขายต่อมาเมื่อแม่นันทาเสียชีวิต
ครูจรัญยาเล่าความเป็นของของแม่นันทา สัมมาสกุลก่อนที่จะมาอยู่ที่ตลาดหนองดอกลำพูนว่า
“แม่นันทามีเชื้อจีนแต้จิ๋ว นามสกุลเดิมแซ่โค้ว อพยพมาจากประเทศจีนเมื่ออายุ ๑๔ ปีโดยมากับแม่ ส่วนพ่อโยกย้ายมาก่อนแล้ว มาอยู่ที่อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี ต่อมาแต่งงานกับเตี่ยมีลูก ๘ คน สร้างเนื้อสร้างตัวมาจากการขายรำข้าวที่ขนส่งมาจากโรงสีที่สามเสน กรุงเทพฯ ต่อมาลงทุนเลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง เคยเลี้ยงมากที่สุดถึง ๔๐,๐๐๐ ตัวมีลูกจ้าง ๑๐ กว่าคน ลูกๆ แม่ให้เรียนหนังสือไม่ต้องช่วยเหลือทำงาน ต่อมาเมื่อแม่อายุ ๓๓ ปีเตี่ยป่วยและเสียชีวิตลง แม่ต้องรับผิดชอบงานหนักเพื่อเลี้ยงครอบครัวจนฐานะค่อนข้างมั่นคง”
ครูจรัญยาเล่าว่าแม่นันทาเคยมาเที่ยงจังหวัดเชียงใหม่และชื่นชอบ ขณะนั้นอายุ ๖๐ ปีแล้ว ตัดสินใจด้วยตัวเองที่จะมาอยู่ที่เมืองเชียงใหม่ในบั้นปลายของชีวิต แต่ไม่มีสถานที่เหมาะสมจึงมาอยู่ที่ตลาดหนองดอกลำพูนจนกระทั่งเสียชีวิตลง
“แม่เคยมาเที่ยวเชียงใหม่และชอบเชียงใหม่ตัดสินใจที่จะย้ายมาอยู่เชียงใหม่แม้ขณะนั้นจะอายุถึง ๖๐ ปีแล้ว โดยมีคนรู้จักที่เป็นคนเมืองชลบุรีย้ายมาอยู่ก่อน เคยหาซื้ออาคารพาณิชย์ที่สามารถประกอบธุรกิจได้ เคยไปดูหอพักที่หน้าโรงเรียนพระหฤทัยเชียงใหม่และไปดูอาคารพาณิชย์ข้างโรงเรียนมงฟอร์ต แต่ไม่ถูกใจ วันหนึ่งไปพบประกาศโฆษณาในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐว่ามีเปิดให้จองอาคารพาณิชย์ที่ตลาดหนองดอกลำพูน ได้มาดูและถูกใจจึงได้เซ้งอาคารพาณิชย์ที่ริมตลาดหนองดอกด้านทิศใต้รวม ๒ ห้อง
“แม่มาอยู่ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๒๖ มาอยู่คนเดียวอีก ๒ ปีต่อมาน้องสาวของครูจึงมาอยู่ด้วย ส่วนครูนั้นมาบ้างในบางครั้ง ต่อมาลาออกจากราชการครูมาอยู่ด้วยตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๓๗ เรื่อยมา
“อาคารพาณิชย์แห่งนี้ทางเทศบาลลำพูนให้เอกชนมาสร้างอาคารพาณิชย์ คนที่รับทำคือคุณศักดิ์ ด่านไพบูลย์ โดยสร้างอาคารพาณิชย์ด้านหน้าตลาดก่อนประมาณ พ.ศ.๒๕๒๐-๒๕๒๑ ต่อมาจึงมาสร้างด้านข้างของตลาด
“แม่เซ้งจากคุณนิรันดร์ ด่านไพบูลย์รวม ๒ ห้อง ค่าเซ้งห้องละ ๓ แสน ๕ หมื่นบาท สองห้องเขาคิด ๖ แสนบาท ปีแรกเก็บค่าเช่าห้องละ ๓๐๐ บาทต่อเดือน ค่าเช่าจะขึ้นจนเมื่อครบ ๒๐ ปีจะเสียค่าเช่าห้องละ ๓,๐๐๐ บาท
“สมัยที่มาอยู่ใหม่ๆ ด้านหน้ายังไม่มีการสร้างหลังคาตลาด มีแม่ค้ามานั่งขายผักและกางร่มกันเอง ถัดไปมีขายหมูและมีคิวรถลำพูน-ลี้อยู่ด้านหน้าด้วย แม่มาเริ่มค้าขายฟืนขายถ่านที่มีคนอำเภอลี้นำมาขายส่งให้ ต่อมาจึงนำสินค้าอื่นมาขายเพิ่มเติม
“สมัยนั้นคุณนิรันดร์ ด่านไพบูลย์ เปิดร้านทองอยู่มุมด้านหน้า ชื่อร้านทองเยาวราชศักดิ์ชัย ๒ ภายหลังย้ายไปมีคนมาเซ้งเปิดร้านเซเว่น-อิเลฟเว่น ต่อมาเลิกไปมีคนมาเซ้งเปิดร้านทอง ตรงร้านมังกรทองเคยเป็นที่เก็บวัสดุก่อสร้างของคุณนิรันดร์”
ต่อมาแม่นันทา สัมมาสกุล ได้ซื้อบ้านใช้อยู่อาศัยกับครอบครัวที่หน้าโรงเรียนส่วนบุญโญปถัมภ์ ด้านการทำบุญนั้นเป็นศรัทธาวัดชัยมงคลที่อยู่ใกล้ตลาดหนองดอก
แม่นันทา สัมมาสกุล ผู้มาเริ่มต้นค้าขายที่ตลาดหนองดอกลำพูนในยุคแรกๆ ได้เสียชีวิตเมื่อปี พ.ศ.๒๕๕๘ ขณะอายุ ๙๒ ปี.
พ.ต.อ.อนุ เนินหาด รอง ผบก.ภ.จว.ลำพูน เรียบเรียง
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
กระทู้/ข่าว อื่นๆ ที่น่าสนใจ
|
|
|
|
